O Σακχαρώδης διαβήτης, επομένως, είναι μία μεταβολική διαταραχή όπου τα β-κύτταρα του παγκρέατος δεν παράγουν ινσουλίνη ή η ποσότητα της ινσουλίνης που εκκρίνεται δεν είναι επαρκής για τη ρύθμιση του μεταβολισμού της γλυκόζης. Άρα, δεν υπάρχει μία μορφή διαβήτη, αλλά ανάλογα με το μηχανισμό (έλλειψη ή ανεπάρκεια ινσουλίνης) διακρίνονται δύο κυρίως τύποι :
ΤΥΠΟΣ 1 : ο νεανικός διαβήτης, που προσβάλλει συνήθως άτομα μικρής ηλικίας, είναι ινσουλινοεξαρτώμενος και διακρίνεται από παντελή έλλειψη ινσουλίνης. Οφείλεται σε διαταραχή του ανοσολογικού συστήματος, κατά την οποία η ίδια η άμυνα του οργανισμού επιτίθεται και καταστρέφει τα β-κύτταρα του παγκρέατος που εκκρίνουν την ινσουλίνη. Συνήθως εμφανίζεται ξαφνικά και με οξέα συμπτώματα.
ΤΥΠΟΣ 2 : προσβάλλει συνήθως ενήλικα παχύσαρκα άτομα. Η ινσουλίνη, που εκκρίνεται από το πάγκρεας για να αντιρροπήσει τα γλυκαιμικά φορτία, δεν δρα φυσιολογικά και εμποδίζει την δίοδο και την κατανάλωση της γλυκόζης στους περιφερικούς ιστούς. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται "αντίσταση στην ινσουλίνη". Η κληρονομικότητα ,ο τρόπος ζωής και οι διαιτητικές συνήθειες είναι προδιαθεσικοί παράγοντες.
Άλλοι τύποι Σακχαρώδη διαβήτη είναι επίσης οι εξής:
- ο τύπος "LADA" (Latent Autoimmune Diabetes in Adults): μία ενδιάμεση κατάσταση μεταξύ του τύπου 2 όσον αφορά στην εκδήλωσή και του τύπου 1 όσον αφορά στον μηχανισμό. Πρόκειται για μια πιο ήπια και αργά εξελισσόμενη μορφή.
- ο διαβήτης της κύησης (gestational diabetes): πρωτοεμφανίζεται σε γυναίκες συνήθως κατά το δεύτερο μισό της εγκυμοσύνης. Μετά το τέλος της μπορεί να παρέλθει ή και να παραμείνει.
- οι τύποι "MODY" (Maturity Onset Diabetes of the Young): οφείλονται σε διάφορες ειδικές γενετικές διαταραχές.
Όλοι μας σχεδόν ξέρουμε τα συμπτώματα και τις επιπλοκές του Σακχαρώδη διαβήτη, ωστόσο λίγοι είναι εκείνοι που μεριμνούν για την πρόληψη του. Υπάρχει μια κατάσταση που ονομάζεται "προδιαβήτης" και χρήζει άμεσης προσοχής και αντιμετώπισης. Ο όρος αυτός χρησιμοποιείται για να προσδιορίσει τα υψηλά επίπεδα γλυκόζης, που δεν φτάνουν τα παθολογικά για να διαγνωσθεί η ασθένεια.
Αν αναγνωρισθεί έγκαιρα μπορεί να μειωθεί το ποσοστό εμφάνισης του Σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2.
Υπάρχουν 2 τύποι προδιαβήτη:
1. η διαταραχή γλυκόζης νηστείας (IFG) με σάκχαρο νηστείας 100-126mg/dl και
2. η διαταραγμένη ανοχή στη γλυκόζη (IGT) με σάκχαρο νηστείας εντός των φυσιολογικών ορίων και μετά τη δίωρη καμπύλη ανοχής γλυκόζης (OGTT) με σάκχαρο 140-199mg/dl.
Οι καταστάσεις αυτές μπορεί να εμφανίζονται ξεχωριστά ή και να συνυπάρχουν. Με απλά λόγια, όταν σε μία εξέταση αίματος βρούμε πρωινό σάκχαρο νηστείας άνω του 100 (mg/dl) πρέπει να επαναλάβουμε άλλη μία πρωινή εξέταση σακχάρου. Αν αυτή είναι πάλι άνω του 100 πρέπει να κάνουμε καμπύλη ανοχής της γλυκόζης. Αν βγει φυσιολογική πρέπει να επαναλαμβάνεται κάθε 1-1,5 χρόνο. Τα υπέρβαρα και παχύσαρκα άτομα με οικογενειακό ιστορικό διαβήτη, με υψηλή χοληστερόλη και αρτηριακή πίεση, ακόμα και σε μικρότερες ηλικίες πρέπει να ελέγχονται τακτικά για την εμφάνιση προδιαβήτη ή και διαβήτη.
Αξιολογώντας τα δεδομένα αυτά πρέπει να ευαισθητοποιηθούμε και να αλλάξουμε συνήθειες και τρόπο ζωής δίνοντας έμφαση στα παρακάτω:
- Μία σωστή και ποιοτική διατροφή με μικρά γεύματα κατά τη διάρκεια της ημέρας (πρωινό, μεσημεριανό, βραδινό και ενδιάμεσα σνακ). Η μεσογειακή διατροφή ενδείκνυται αφού δίνει έμφαση στα φρούτα, τα λαχανικά, τα όσπρια και το ελαιόλαδο.
- Διατήρηση φυσιολογικού βάρους ή απόκτηση αυτού με αργή απώλεια κιλών και ενσωμάτωση όλων των ομάδων τροφών στο διαιτολόγιό μας
- Άσκηση και κίνηση κατά τη διάρκεια της ημέρας
- Αποφυγή καπνίσματος
- Αποφυγή άγχους
Με άλλα λόγια, η αλλαγή του τρόπου ζωής και σκέψης θα είναι σύμμαχος στη βελτίωση των παρόντων συμπτωμάτων, ενώ ταυτόχρονα θα αποτελέσει έναν τρόπο πρόληψης τoυ Σακχαρώδη διαβήτη.
Πηγή φωτογραφίας : fitsugar.com
